Voor mij is muziek een heel belangrijk onderdeel in mijn leven. En mijn smaak is nogal divers, op dat punt...
Ooit, als kind van een jaar of 10, ging ik naar een muziekschool (jawel, blokfluit) en leerde ik muzieknoten lezen. Niet lang daarna kreeg ik mijn eerste pianoles. Van mijn oom en tante kreeg ik een echte piano, en daar heb ik vele uren op geoefend en gespeeld. Soms tot wanhoop van mijn ouders en zussen, want tijdens mijn studies verviel ik nogal in herhaling...
Van mijn ouders kreeg ik muziek met de paplepel ingegoten. Mijn vader was verknocht aan klassieke muziek, en mijn moeder aan de filmmuziek van Porgy and Bess, aan Shirley Bassey en Franse muziek. Op feestdagen gingen we vaak fonduen en dan stond Shirley Bassey op. En soms gingen we 'Frans tafelen' met stokbrood en kaasjes en paté, en dan luisterden we naar Vive la France. En elke week legde mijn vader wel weer een klassieke LP op de grammofoon. We genoten van Emil Gilels.
Piano leren spelen hield in dat je je richtte op de klassieke muziek. Dus - samen met de preludes en oefeningen - kwam er bladmuziek van Chopin, Beethoven, Mozart en Grieg voorbij. Tot op heden speel ik nog altijd uitsluitend klassieke muziek op mijn (inmiddels elektrische) piano. Gelukkig voor de buren kan ik daar een koptelefoon bij opzetten...
Als tiener van een jaar of veertien ontdekte ik AC/DC. Heerlijk! Dus naast klassiek en 'Summer Time' was er ineens 'Highway to Hell'. En al die muziek smaakte naar meer. En dat doet het nog steeds! Ik ben naar menig concert geweest van Metallica, om maar eens iets te noemen. En één van de lekkerste concerten is en blijft het concert van AC/DC dat ik in de jaren 90 bijwoonde in gezelschap van een lading gelijkgestemde vrienden.
Tegenwoordig als ik sta te afwassen draai ik de hits van Sky Radio. En als ik sta te klussen, dan mag het wat heftiger en draai ik heavy metal of Linkin' Park. Nog steeds, als ik achter mijn elektronische piano kruip, wordt er uitsluitend klassieke muziek gespeeld, met een milde voorkeur voor Beethoven (Mondschein Sonata, om maar eens iets te noemen).
Ben ik aan het redigeren, dan draai ik bij voorkeur New Age muziek of Binaural Brainwave. Want dan moet de focus niet op de muziek liggen. Dan is het achtergrond. Maar op de een of andere manier wél broodnodig. Want muziek is emotie. Muziek kalmeert, activeert, inspireert, motiveert. En ik ben mijn ouders dankbaar voor mijn brede muzieksmaak. En daarom: muziek. Bij zo ongeveer álles wat ik doe!

Geen opmerkingen:
Een reactie posten